Słońce w ogrodach
i słońce w kwiatach,
słońce na łąkach
blaski swe wplata
w błękit cykorii
i żółć nawłoci,
na mirabelkach
drżąco się złoci.
Słońce na skrzydłach
barwnych motyli,
i pośród malin
czerwień odchyli ,
słońce w jabłoniach
i słońce w gruszach ,
słoneczne cienie
wiatr lekko rusza.
Wszystko skąpane
w promieniach słońca ,
spokój i cisza
słodkokojąca.
Brenano, czy to Ty jesteś autorką tego wiersza?
OdpowiedzUsuńJest piękny, w tych zimnych chwilach taki "słodkokojący":):):)
A dlaczego ja się dowiaduję o Twoim blogu przez przypadek. Oj nie ładnie :)
OdpowiedzUsuńPiękny wiersz!
Jola...wyczytałam go gdzieś i bardzo zapadł mi się w pamięć.Czytając go...na sercu robi się tak cieplej :-) ....
OdpowiedzUsuńAniele....ajjj...przepraszam, ale jakoś nie lubię się chwalić.Jednak zapraszam :-)